Gözlerin Yıldızlardan Mı ?

     Merhaba arkadaşlar :) Şiirin hikayesine geçiyorum hemen başka bir haber yok çünkü :) Akşam yorgunken işte böyle uzanıp dışarıyı seyrederken yıldızları gördüm. Her zamanki gibi her türlü ilhama açık beynim benden habersiz şiiri yazmışta bu anı bekliyormuş gibi 5 dakika içinde ilk iki dörtlüğünü bana sunuverdi. Bu arada ses için benzetme bulamadım çok ilginç iki benzetme oldu ama neyse :) Şimdi şiirin kendisine geçiyorum.

                              Gözlerin Yıldızlardan Mı ?

Gözlerin yıldızlardan mı,

Yahut o sesin,

En güzel sesin,

Ta kendisi mi ?

Saçların,

Saf aşktan mı ?

Hemen dibimdesin şimdi,

Neredeyse baş ucumda,

Kalbin bana o kadar uzak ki,

Kalplerimiz arasında,

Okyanuslar var sanki.

Sözlerin hep dilimin ucunda.

Sesin elmas yansıması mı,

Nasıl bu kadar güzel olabilir bir insan,

Elmas kadar güzelsin,

Neresinden baksan,

Saf yakut gibi sesin.

Aşkın Güneş'in ta kendisi mi,

Güneşten mi yapılmış aşkın,

Sevgin anne sevgisi gibi,

Elin elime dokununca irkiliyorum,

Acaba ondan mı ?

Bu arada wattpad hesabına da destek verirseniz hoş olur :) http://www.wattpad.com/story/25021888